نکته ها و سوالات

خطاب به رهبران و اعضای کلیسا

پولس رسول مانند یک رهبر و خادم امین کلیسا همیشه می‌کوشید تا نکات مثبت و منفی خادمین و اعضای کلیسا را بسیار به محبت بگوید و بنویسد. کسانی را که لایق تشویق بودند طوری تشویق می‌نمود که سرمشق دیگران شده و در ضمن باعث حسادت دیگران نگردد و طوری گله و شکایت می‌کرد که نه تنها آنها را متوجه اعمال شان می‌نمود بلکه وظایف و پلان کار آینده را نیز برای شان گوشزد می‌کرد.

بیایید آیات زیر را از رسالۀ فلیپیان فصل دوم آیات ۱۹ تا ۲۲ بخوانیم. لطفاً تمام فصل را مطالعه کنید و بعد باقی این نوشتار را بخوانید.

۱۹ در عیسی خداوند امیدوار هستم که به زودی تیموتاوس را پیش شما بفرستم تا با آگاهی از احوال شما آسوده خاطر شوم.
۲۰ او تنها کسی است که احساسات مرا درک می‌کند و واقعاً در فکر شماست.
۲۱ دیگران همه به فکر خود هستند نه در فکر پیشرفت کار عیسی مسیح!
۲۲ شما تیموتاوس را خوب می‌شناسید و می دانید که او چگونه مانند یک پسر نسبت به پدر خود، در انتشار انجیل به من خدمت کرده است.

آیهٔ ۱۹ ٬ نکتهٔ ۱: مانند پولس باید تمام امید ها و اعتماد رهبران و خادمین در خداوند باشد و حاضر باشند آنچه را که خواست و ارادهٔ خداوند است بپذیرند.
نکتهٔ ۲: رهبران و خادمین باید از احوال کلیسا و ایمانداران باخبر باشند. آرامش فکری خادمین از وضعیت کلیسا باعث پیشرفت در کار ها می‌شود.

آیهٔ ۲۰ ٬ نکتهٔ ۱: رهبر یا خادم کلیسا نیز باید کسی را داشته باشد تا احساسات، افکار، درد، و نکات ضعف زنده‌گی شخصی و روحانی خود را با وی در میان بگذارد و طرف مقابل نیز او را درک کند، مشوره بدهد و تشویق کند.
نکتهٔ ۲: تیموتاوس خادمی بود که همواره در فکر دیگران بود. محبت بیکران مسیح را در قلب کسانی می‌توان یافت که در فکر دیگران اند. چند نفر مثل تیموتاوس که همیشه در فکر منافع دیگران اند در کلیسای خود داریم؟

آیهٔ ۲۱ ٬ نکتهٔ ۱: «دیگران همه به فکر خود هستند» … این «دیگران» کی ها هستند؟ هر کس می‌تواند شامل «دیگران» گردد. رهبران، خادمین و اعضای کلیسا. شاید من باشم، شاید شما باشید و یا شاید یکی دو تا از خادمین دیگر باشند. آیا ما با خودخواهی در پی مفاد شخصی خود هستیم؟
ممکن است از حال و احوال یکدیگر با خبر باشیم٬ شاید تمام آنچه را که شایستهٔ یک مسیحی خوب است انجام دهیم ولی آنقدر مصروف کار های روزانه شخصی و روحانی خود هستیم که وظیفهٔ اصلی خویش را که خاص برای آن خوانده شده ایم٬ فراموش کرده ایم؟
نکتهٔ ۲: پیشبرد کار عیسی مسیح؟ چی کاری را عیسی مسیح بر دوش شاگردان و پیروانش نهاد؟
بشارت، رساندن خبر خوشِ نجات به دیگران، تعلیم و شاگرد سازی، نور و نمک بودن در این دنیای تاریک و …..
آیا اعمال اصلی فوق را نیز انجام می دهیم و یا مصروف کار های فرعی هستیم؟ آیا مبشر پیام نجات بخش مسیح هستیم؟ آیا نویدِ نجات را به دیگران می‌رسانیم؟ اگر بلی!!! خوشا به حال ما و اگر نه...!!! باید وظیفهٔ اصلی خویش را بشناسیم. کلیسای که بشارت دهنده نیست کلیسای مرده به حساب می‌آید. آیا ما به فکر پیشبرد کار عیسی مسیح هستیم؟

آیهٔ ۲۲ ٬ نکتهٔ ۱: باید رهبران، خادمین و شبانان کلیسای خود را به خوبی بشناسیم و از نوع و طرز خدمت شان با خبر باشیم.
نکتهٔ ۲: چون رهبران وظایف گوناگونی در کلیسا دارند باید در انجام این وظایف با آنها کمک و خدمت نماییم. هیچ کسی نمی‌تواند تمام کار ها را به تنهایی پیش ببرد. چه خوب است ارتباط ما مثل پولس و تیموتاوس در کمال صداقت و محبت، درست منحیث اعضای خانواده باشد.
روابط ما با رهبران و اعضای کلیسا چگونه است؟‌ آیا در انتشار انجیل و بشارت مژدهٔ نجات سهم می‌گیریم؟