داستان عید فِصَح

متن ویدیو:

موسی و هارون رفتند و دقیقاً همانطور که خدا به آنها گفته بود عمل کردند. اما فرعون دل خود را نسبت به مردم سخت کرد و بر بار آنها افزود. و عبرانیان را با وجود معجزاتی که موسی انجام داد، رها نکرد.

بنابراین، خداوند با طاعون یکی پس از دیگری مصر را شروع کرد تا فرعون را وادار کند که قوم خود را رها کند. مثل آفت قورباغه، مگس، جوش، تگرگ، ملخ و سه روز تاریکی. گاه فرعون قول می‌داد که مردم را رها کند، اما پس از گذشت طاعون، به قول خود باز می‌گشت و دلش را سخت‌تر می‌کرد.

پس از نهمین بلا، خداوند به موسی فرمود: فرعون را با آخرین بلا می‌زنم که او را مجبور می‌کند تو را از مصر رها کند. موسی نزد فرعون رفت و به او هشدار داد و گفت: «خداوند می‌فرماید، امشب در نیمه‌شب از مصر می‌گذرم و در آن زمان هر نخست‌زاده مرد مصری می‌میرد، از اولین زاده شما تا اول زاده مرد مصری. خدمتکار در قلعه شما، و همچنین اولین فرزند حیوانات خواهد مرد.

در مورد عبرانیان، هیچ یک از اینها به آنها نخواهد رسید. فرعون از شنیدن سخنان موسی امتناع کرد. خداوند به موسی گفت: «از تو می‌خواهم به همه خانواده‌های عبری بگوییم که گوسفندی یک ساله و بدون عیب انتخاب کنند و در روز چهاردهم ماه او را در غروب قربانی کند. مقداری از خون او را بردارید و بر درهای آنها، بالا و دو طرف بگذارید.

در آن شب من وارد خواهم شد و همه نخست زادگان مردم و حیوانات را خواهم کشت و داوری خود را بر تمام خدایان مصر خواهم آورد. در مورد شما، خون روی درها نشانه ای خواهد بود که شما را از مصریان متمایز می کند و چون خون را ببینم از آنجا خواهم گذشت و هلاکت خود را مانند مصر بر ایشان نخواهم آورد.

آن روز تبدیل به روزی برای جشن گرفتن در تمام نسل های شما خواهد شد. در نیمه های شب دقیقاً همانطور که خدا گفته بود اتفاق افتاد. اولین زاده فرعون و همچنین اولین زاده از همه خانواده ها و حیوانات مردند. در آن شب، ناله ها و ناله های ناامیدانه ای برخاست که هرگز پیش از این اتفاق نیفتاده بود. در این هنگام فرعون موسی را صدا زد و گفت: قوم و تمام اموال خود را بردار و به سرعت از مصر بیرون برو.

به این ترتیب خدا مردم را از بندگی مصر رهایی بخشید، همانطور که وعده داده بود و آنها را بیرون آورد، تا بتوانند در آن زمینی که به آنها وعده داده شده بود به آزادی عبادت کنند.