کُلی گویی و قضاوت عجولانه

آیا عیسی مسیح شارلاتان بود

0:00

آیا عیسی مسیح شارلاتان بود؟

با تاسف بعضی از هموطنان ما وقتی جفا، ظلم، ستم، و ناروایِ را از جانب مذهبیون افراطی می‌بینند، به جای آنکه دین، مذهب، فرقه، پیشوا، و یا گروهٔ مشخصی را مورد انتقاد قرار بدهند، می‌پردازند به کُلی گویی[1] و قضاوت عجولانه که تمام پیامبران شارلاتان[2] بودند و برای فایده و منفعت خویش مردم را فریب می‌دادند. متاسفانه، نام عیسی مسیح را، که بزرگتر از یک پیامبر می‌باشد، نیز در این بین می‌نویسند.

ما درد این هموطنان خود را درک می‌کنیم و نیز در بعضی از موارد با ایشان موافق هستیم که پیامبران، رهبران، و پیشوایان دروغین باعث همهٔ این بدبختی‌ها و جنگ و فساد در روی زمین گردیده‌اند.

اما زمانی که در مورد پیامبران دروغین و پیروان شان نوشته می‌کنند، نباید نام عیسی مسیح را نیز در کنار شارلاتان ها بنویسند و بدون مطالعه قضاوت کنند.

ساده ترین طریقهٔ شناخت پیامبران، پیشوایان، و رهبران دینی و مذهبی این است تا بدانیم چه مفادی از رهبری و یا به اصطلاح پیامبری برای شان متصور بوده است؟

ما مسیحیان با دیگران کاری نداریم که چه کردند و یا می‌کنند ولی در خصوص عیسی مسیح می‌توانیم ادعا کنیم که عیسی مسیح هیچ گونه فایده یا برتری برای خود قائل نشد. با کسی جنگ نکرد. کسی را به قتل نرسانید. دروغ نگفت. دزدی و غارت نکرد. زنان مردم را بعد از کشتن شوهرانشان کنیز نساخت. حرمسرا نساخت. برده و غلام نداشت. مال مردم را به غنیمت نگرفت. بر خدا تهمت نبست. برای آنکه مردم را پیرو خود بسازد شمشیر نکشید. زن ستیزی نکرد. کسی را سنگسار نکرد و خلاصه هیچ کاری که بر ضد انسانیت و بشریت باشد از وی سر نزد و هیچ کس نتوانست گناهی در وی ببیند و یا گناهکاریِ وی را ثابت بسازد.

برخلافِ شارلاتان‌ها که خود را از دیگران بالاتر و بهتر می‌دانستند، عیسی مسیح منحیث یک استاد و رهبر پاهای شاگردانش را شست[3]، به شاگردان توصیه نمود که بزرگ‌ترین آنها خدمتگار دیگران باشد[4]، پیروان خود را از جنگ و خونریزی منع کرد. بیماران را شفا داد. مرده‌ها را زنده کرد. گناهٔ همه را بر دوش گرفت و مصلوب شد و جان خود را برای نجات دیگران از مرگ ابدی فدا کرد. شارلاتان‌ها و پیامبران دروغین برای حفظ جان و مال خود، جان دیگران را می‌گرفتند و بر دیگران ظلم و ستم روا می‌داشتند زیرا آنها خواهش های نفسانی و دنیوی خود را می‌خواستند؛ زیرا فرستادهٔ خدا نبودند تا مردم را نجات بدهند. کدام پیامبر و رهبر دروغین را دیده‌اید که خود را فدای مردم کند؟‌ 

اتفاقاً بسیاری شان در چنین مواقع فرار کرده‌اند یا توسط رهبران دیگر ترور شده‌اند و یا هم با خوراندن زهر ایشان را به قتل رسانیده‌اند.

ما به هموطنان عزیز خود توصیه می‌کنیم که قبل از قضاوت عجولانه و کُلی گویی یک بار کتاب مقدس را دقیق مطالعه کنند. آنگاه خود شان متوجه این نکته خواهند شد که عیسی مسیح الگو و نمونهٔ از اخلاق، تقوا، نیکویی، فروتنی، قداست، محبت، و بشر دوستی است.

اگر عیسی مسیح در پی گنج و ثروت زمینی می‌بود حتماً پیشنهاد شیطان را می‌پذیرفت که او را بر بالای کوه بسیار بلندی بُرد و تمام ممالک جهان و شکوه و بزرگی آنها را به او نشان داد و به عیسی گفت: «اگر تو مرا سجده کنی صاحب همۀ آن خواهی شد.» عیسی به شیطان گفت: «دور شو، ای شیطان! زیرا در کلام خدا نوشته شده است: خداوند، خدای خود را پرستش کن و فقط او را خدمت نما.»[5]

پس وقتی این همه سجایای نیک و عالی را در عیسی مسیح می‌خوانیم و می‌بینیم، خطاست اگر وی را در زمرهٔ شارلاتان‌ها به شمار آریم و ندانسته به او و مقام والای وی توهین نماییم.

برکات خدا شامل حال تان باد

---

[1] تعمیم, کُلیت بخشی، کلیشه یی یا Generalization در زبان انگلیسی.

[2] کسی که با زبان خوش، مردم را مردم را به خاطر مقاصد غیر مجاز خود فریب دهد. حقه باز، دروغگو، فریبکار، شیاد، چرب زبان، و عوام فریب.

[3] انجیل شریف، یوحنا ۱۳: ۴-۱۵

[4] انجیل شریف، متی ۲۰: ۲۶-۲۸

[5] انجیل شریف، متی ۴: ۸-۱۰