وفاداری به دین یا به حقیقت؟

این دوست ما نوشته کرده:

تو که به دین اسلام وفاداری نکردی به مسیحیت چی خواهی کرد؟ خداوند تو را هدایت کند. لطفاً دیگران را گمراه نکن.

پاسخ ما:

دوست عزیز، من کاملاً به این باور دارم که ما به دین نی بلکه باید به حقیقت و به راستی وفادار باشیم.

وفاداری به یک دین کار دشواری نیست. به طور مثال، اگر شخصی را در هندوستان مدنظر بگیریم، می‌بینیم که او به دین خود وفادار است؛ زیرا پدرش هندو بوده، خود او نیز هندو است، و فرزندانش نیز هندو خواهند بود. پس وفاداری به یک دین به خودیِ خود کار سختی نیست. اما وفاداریِ واقعی به حقیقت کاری بسیار مشکل و دشواری است.

وفاداری به حقیقت دشوار است زیرا حقیقت بسیاری وقت ناخوشایند و چالش‌برانگیز است. حقیقت ممکن است خواسته‌ها و انتظارات شخصی و یا جامعه و فرهنگ ما را به چالش بکشد. حقیقت ممکن است ما را مجبور کند تا راه‌های راحت و آشنا را ترک کنیم و به سوی ناشناخته‌هایی حرکت کنیم که امکان دارد ترس و هراس را در قلب‌های ما ایجاد کند.

حقیقت همچنین می‌تواند روابط ما را با دیگران به چالش بکشد، زیرا اغلب بیانِ حقیقت ضرورت به شجاعت و صداقت دارد، حتی وقتی که این حقیقت ممکن است دیگران را ناراحت کند و یا منافع ما را به خطر بیندازد. به عبارت دیگر، حقیقت می‌تواند ما را از زنده‌گی راحت‌ترمان دور کند و ما را به سمت و راهی ببرد که پر از مشکلات و ناملایمات است.

اگر پیام‌هایی را که به من می‌فرستند بخوانی، به زودی متوجه می‌شوی که بسیاری هموطنان ما برایم دشنام می‌دهند و توهین می‌کنند. چه کسی دوست دارد که دشنام بشنود؟ بعضی مرا کافر خطاب می‌کنند. مگر ایمان هر کی برای خودش ارزشمند نیست؟ بعضی‌ها مرا تهدید به مرگ می‌کنند. مگر زنده‌گی برای من شیرین نیست؟ از وطن و فامیل‌ها دور شده‌ام. مگر دوری برای من دردناک نیست؟ قطعاً است! مگر من به‌ خاطر ایمانم به حقیقتِ انجیل شریف و ابراز آن در میان هموطنانم، حاضر هستم چنین بهایِ گزافی را بپردازم.

دوست عزیزم، من نمی‌خواهم مردمِ خود را گمراه کنم. بلکه برعکس، به آنها می‌گویم که به حقیقت وفادار باشند، به دنبال حقیقت بگردند، آن را پیدا کنند و به آن وفادار بمانند.

هموطن و دوست شما،

سمیر افغان